vrijdag 12 oktober 2018

Ook de kleintjes snappen een schaalvraag !

Aangeven hoe de huidige stand van zaken is, kan ieder kind gelukkig!

Benjamin kan E-NORM hard huilen.
Ook als er geen 'bloed of brand' is ... 
Ik heb reeds geprobeerd uit te leggen dat dat niet handig is.
Terwijl ik praat wéét ik dat het niet landt  :-) 
Dit is duidelijk het probleem van de juf, niet dat van hem. Hij moet nou eenmaal E-NORM hard huilen. Om zo ongeveer alles: vallen, struikelen, kinderen die iets te hard aan zijn trui trekken, potjes die niet blijven staan maar op de grond belanden, enz. enz.

Vandaag hoor ik van zijn vriend dat hij gehuild heeft 'bij overblijf'.
Hmm, ik ben benieuwd en wil hem vooral helpen.
Maar, hoe?
Opeens weet ik het: ook als je vier jaar bent kun je heel goed abstraheren , inschatten , schaalvragen begrijpen.
Dus (na even gevraagd te hebben of alles weer goed is, nu):
"En?? Hoeveel moest je huilen?"
Ik spreid mijn armen wijd uit elkaar en geef met mijn handen duidelijk een grote afstand aan. "Zoveel?"
Ik breng mijn handen twee keer iets dichter bij elkaar. "Of zoveel"?

Benjamin kijkt me kort aan,
brengt zijn handen dicht bij elkaar en zegt direct:
"Weinig, he?"
"Nou, dat is HEEL weinig!" 

Ik wil zeker weten of hij zich er goed bij voelt.
"Was dat genoeg?"
Ik wacht op het knikken van Benjamin en dan knikken we samen.
Ja, dat was wel genoeg :-) 

Iedere dag nieuwe dingen geleerd.
Ieder dag genieten en trots zijn op jezelf als je beseft WAT je geleerd hebt.

Mijn eerste pogingen hebben misschien toch vruchten afgeworpen.
Helemaal blij word ik van Benjamins knikken: ja, hij had dit ZELF geregeld en ZELF onder controle en ... het was voldoende.


Smile, Ella

www.elladejong.com/boek-onderwijs-oplossingsgericht

Boek 'Vertrouwen in ieder kind.' 9 verhalen uit de praktijk met theorie en creatieve opdrachten.

Auteur Ella de Jong




dinsdag 6 juni 2017

VOELEN maakt ons happy in deze klas

"Jesse, loop jij maar met mij mee." hoor ik mezelf opeens zeggen. Zonder tegenstribbelen komt hij naar me toe lopen en pakt mijn hand. We lopen voorop in de rij die groep 7 gaat uitzwaaien. Ik zocht naar een "straf" omdat Jesse ENORM druk was en dat terwijl de dag nog moet beginnen. Mijn hand wordt niet meer losgelaten. Zelfs als we al 5 minuten op de juiste plek staan, voel ik nog een stevige hand in de mijne. Wat heeft iedereen vandaag? Ik begroet een slaperige dame die lang tegen me aan blijft leunen. Patrick sluit een deal met mij die we met een stevige handdruk bezegelen. Het is bijna een hug. Mijn handen blijven lang op de schouders van een onrustig stel, ze lopen niet weg... Het voelt goed zo lijkt iedereen te denken. Ik heb er laatst een artikel over gelezen. 5x per dag, 4 weken lang een hug schijnt enorm te helpen om je happy te voelen. We huggen niet, maar iets wat er op lijkt vinden we allemaal fijn!
Groep vijf én hun invaljuf! :-)

Smile, Ella

www.elladejong.com/boek-onderwijs-oplossingsgericht

Boek 'Vertrouwen in ieder kind.' 9 verhalen uit de praktijk met theorie en creatieve opdrachten.

Auteur Ella de Jong




Artikel: Neuroscience and 4 happy rituals


vrijdag 2 juni 2017

Een gesprek over 'lachen' en 'uitlachen' in de klas.

"Was jij toen dood?" "Nee, gelukkig niet, maar ik was wél geschrokken." Werken met kleuters en vertellen dat je zojuist gevallen bent, zorgt voor interessante vragen :-) We praten verder over 'kinderen die lachen als je valt'. Dat je soms best in de lach mag schieten.
Als je maar checkt of de ander geen pijn heeft
of heel erg geschrokken is. 
Troosten en helpen doen kinderen graag! 

Uitgelachen worden vindt niemand leuk.
Tessa van wie thuis veel geeist wordt
en Fynn die veel van zichzelf eist,
worden vaak uitgelachen.
Zeggen ze ...  

Senna en Sam kijken vaak verbaasd. 
Ook als ze vallen.
"Dat was grappig! Toch?" 
Vragen ze. 

Werelden van verschil in een en dezelfde klas.
Checken of het klopt wat je denkt en voelt. 
Om je heen kijken en dan ... 
reageren vanuit vertrouwen in jezelf en
vanuit vertrouwen in de ander.  

We bedoelen het goed met elkaar! 
Lachend geholpen worden, het kan! 
Hoewel de kinderen het goed met me bedoelen, was ik toch erg blij dat niemand me zag liggen die ochtend in de gang van de school!

Smile, Ella

www.elladejong.com/boek-onderwijs-oplossingsgericht

Boek 'Vertrouwen in ieder kind.' 9 verhalen uit de praktijk met theorie en creatieve opdrachten.

Auteur Ella de Jong


woensdag 24 mei 2017

Een kus in de klas.

Ze geeft een kus op mijn hoofd 
terwijl ik veters strik.
Hij blijft tegen me aan geleund staan
terwijl we even rustig naar andere kinderen kijken.
Ze zijn druk geweest met 'door mij heen praten'
met 'spullen afpakken' en 'hun eigen gang gaan'.
Ook ik ging mijn eigen gang :-)
Voortdurend proberen verbinding te maken,
niet alleen met deze doerakken.
De dag eindigt goed!
Met nog een flinke hoeveelheid kusjes op mijn hand, 
kan ik dit lange weekend aan!!
Ella de Jong

www.elladejong.com/boek-onderwijs-oplossingsgericht

Boek 'Vertrouwen in ieder kind.' 9 verhalen uit de praktijk met theorie en creatieve opdrachten.

Auteur Ella de Jong


dinsdag 21 maart 2017

Een moeilijke dag op school en kleine Emily heeft alleen "verkeerde" tools.




Lieve kleine Emily,
Ik zie wat je doet.    
Ik moet naar je toe lopen.    
Ik hoor je zachte stem.    
Ik moet me voorover buigen naar je.   
Ik voel je gespannenheid.  
Ik moet je leiden.        

Lieve Emily,
Jij kent me niet.    
Ik ben de inval-juf.    
Je weet niet wat je moet doen.   
Je bent nog maar vijf jaar!     
Hoewel, ... je weet het wel.
Dit zijn jouw tools om met mij te dealen:
Je luistert niet. Je doet 'wat er in je opkomt'. Je plaagt andere
kinderen. Je kijkt steeds of ik zie wat je doet.

Lieve Emily,
Ik begrijp dat dit moeilijk voor je is!
Ik moet naar je toe lopen en je met ferme stem zeggen dat je direct moet stoppen met plagen.
Ik moet me naar je toe buigen en vertellen dat je onmiddellijk moet komen, net als de andere kinderen.       
Ik moet je hand vast houden en je naar de deur leiden waar iedereen staat te wachten.        
Aan het eind van de dag zijn we allebei moe.    
We zeggen "dag!" en "misschien tot een volgende keer!"
Dat is het dan.
Slechts twee dagen zijn we in elkaars leven geweest.

Lieve kleine Emily,
Ik was zo blij om je een week later weer te zien! 
Ik was inval-juf in een andere klas
Je zag me staan en liep naar me toe
"Ik ken jou!" en terwijl ik je herkende en we samen glimlachten kwam je dichterbij en sloeg je je armen om me heen. Wat was ik blij om dat ook bij jou te kunnen doen!
Zulke kortstondige contacten. 
Zulke warme contacten ondanks moeilijk gedrag. 
Zulke "verkeerde tools" ... daar kan jij niks aan doen. 

Ella de Jong

www.elladejong.com/boek-onderwijs-oplossingsgericht

Boek 'Vertrouwen in ieder kind.' 9 verhalen uit de praktijk met theorie en creatieve opdrachten.

Auteur Ella de Jong


maandag 13 maart 2017

Positief bekrachtigen in de klas, als invaller ...

 Als inval juf probeer ik bij ieder kind het 'positief bekrachtigen' zoveel mogelijk​ in te zetten. Wat een uitdaging!  Zowel de kleintjes als de halve pubers zijn van slag zodra ze mij zien staan. Ze reageren met de tools die ze bezitten: tegendraadsheid, en brutaliteit. Andere kinderen hebben 'niks zeggen'​ en 'vooral niet opvallen'​ in hun gereedschapskist. Ook 'heel erg behulpzaam zijn'​ kan als gereedschap gebruikt worden om te dealen met deze compleet onbekende juf.   

Ik probeer hier tussendoor te laveren en oog te hebben voor iedereen. 
Zo min mogelijk aandacht voor het "onhandige" gereedschap,
een glimlach, een opgestoken duim naar degene die "onzichtbaar" gereedschap gebruiken en 
een duidelijk uitgesproken "Bedankt voor je hulp!"​ inclusief stevige handdruk of schouderklop voor degene met "onmisbaar" gereedschap.


Aan het eind van die vreemde dag met die rare juf zijn er altijd een paar kleintjes of halve pubers die me aankijken en vrolijk:
"Tot de volgende keer!"​ zeggen.
Gelukkig, het werkt! Ik wist het :-) 




www.elladejong.com/boek-onderwijs-oplossingsgericht

Boek 'Vertrouwen in ieder kind.' 9 verhalen uit de praktijk met theorie en creatieve opdrachten.

Auteur Ella de Jong


donderdag 28 april 2016

Good bye! Afscheid nemen op een goede manier.


Een van de mooie dingen die je kan doen voordat je van baan verandert? Doen wat je het leukst vindt om te doen. Niets te verliezen, alleen positieve energie te winnen!
Na tientallen jaren van lesgeven zag ik mezelf rondlopen in de school vol energie en ideeën. Deze allerlaatste weken waarin kinderen mij "juf" konden noemen liep ik over van de "afscheidssuggesties". Ik had ladingen vol ideeën met betrekking tot mijn volgende 'baan' (full time ondernemer) én ik had ladingen vol ideeën om afscheid te nemen op een betrokken en vrolijke manier. De kinderen in mijn klas hadden bijna tien jaar op school gezeten en waren op weg naar hun andere ‘baan': in september zien ze zichzelf rondlopen op de middelbare school. Voor ons allemaal waren deze laatste weken gevuld met emoties 'high en low'.

We hebben afscheid genomen en terugkijkend kan ik glimlachen en zeggen "het was goed".
Wat we gedaan hebben?

* We riepen en joelden vaak. 
We voelden veel spanning in ons lijf en die spanning moest er uit. De kinderen renden continu achter elkaar aan terwijl ze veel herrie maakten. Ik was heel luidruchtig en liep soms hard zingend en rennend door de school. We konden er niks aan doen ...
  
* We bedankten iedereen die ons geholpen had om te komen waar we op dat moment stonden. De kinderen gaven cadeautjes aan de leerkrachten van hun laatste jaar. Ik stelde voor om bij alle leerkrachten langs te gaan en op een simpele, vrolijke en originele manier "Bedankt!" te zeggen. Daar wordt je allemaal happy van. De kinderen organiseerden alles zelf. Hun afscheid werd erg gewaardeerd. Ik bedankte mijn collega's door hen een -door mij gemaakte- flyer te geven met 'gelukideeën'.

* We glimlachten vaak doordat we extra veel om gingen met diegene bij wie we ons goed voelden. 
We voelden ons sterk omdat we ons door hen geaccepteerd wisten. We moeten nog veel leren, we moeten dingen anders aanpakken en tegelijkertijd mogen we blijven wie we zijn; compleet onszelf. Ik zag de kinderen "rondhangen" met kleine en grote kinderen én met leerkrachten die ze het liefst en leukst vonden. Overal zag ik smiles. Ik voelde me sterk in het bijzijn van collega's die wisten en geloofden dat ik veel positieve en creatieve energie in me had, ondanks alles.

Niet al mijn ideeën konden uitgevoerd worden. Ik legde ze op de plank voor workshops, blogs of een boek. De basis van mijn ideeën is zeker wel tot uiting gekomen: afscheid nemen in een vrolijke en betrokken sfeer.  Voor ons allemaal een mooie pijler als deel van onze nieuwe toekomst.

Ik hoop dat al 'mijn kinderen' het goed zullen doen op hun volgende school en het hen goed zal gaan in de rest van hun leven. Ik heb geprobeerd om de afgelopen 30 jaar kinderen op een positieve, originele en betrokken manier les te geven. Ik heb vooral geprobeerd om ze te laten ervaren hoe belangrijk het is om betrokkenheid te tonen, om je in te leven in anderen, om je zelfverzekerd te voelen, om hard te werken als je je doelen wilt bereiken én om te (glim)lachen.


(Meegenomen van thuis en besproken met de groep.)
  
Voor mij werd het tijd om deze enorm belangrijke zaken op heel andere plaatsen kenbaar te maken. Het was een goed afscheid. Ik hoop dat veel kinderen, ouders en leerkrachten dit jaar een Good..bye zullen ervaren.

Ella de Jong

www.elladejong.com/boek-onderwijs-oplossingsgericht

Boek 'Vertrouwen in ieder kind.' 9 verhalen uit de praktijk met theorie en creatieve opdrachten.

Auteur Ella de Jong


Als artikel verschenen in Zorg Primair 03.2016 - Vakblad voor het primair en speciaal onderwijs.
Als Pulse Post verschenen op LinkedIn (Engelse versie)  Juni 2015:
Saying goodbye in a caring and positive way.