Aangeven hoe de huidige stand van zaken is, kan ieder kind gelukkig!
Benjamin kan E-NORM hard huilen.
Ook als er geen 'bloed of brand' is ...
Ik heb reeds geprobeerd uit te leggen dat dat niet handig is.
Terwijl ik praat wéét ik dat het niet landt :-)
Dit is duidelijk het probleem van de juf, niet dat van hem. Hij moet nou eenmaal E-NORM hard huilen. Om zo ongeveer alles: vallen, struikelen, kinderen die iets te hard aan zijn trui trekken, potjes die niet blijven staan maar op de grond belanden, enz. enz.
Vandaag hoor ik van zijn vriend dat hij gehuild heeft 'bij overblijf'.
Hmm, ik ben benieuwd en wil hem vooral helpen.
Maar, hoe?
Opeens weet ik het: ook als je vier jaar bent kun je heel goed abstraheren , inschatten , schaalvragen begrijpen.
Dus (na even gevraagd te hebben of alles weer goed is, nu):
"En?? Hoeveel moest je huilen?"
Ik spreid mijn armen wijd uit elkaar en geef met mijn handen duidelijk een grote afstand aan. "Zoveel?"
Ik breng mijn handen twee keer iets dichter bij elkaar. "Of zoveel"?
Benjamin kijkt me kort aan,
brengt zijn handen dicht bij elkaar en zegt direct:
"Weinig, he?"
"Nou, dat is HEEL weinig!"
Ik wil zeker weten of hij zich er goed bij voelt.
"Was dat genoeg?"
Ik wacht op het knikken van Benjamin en dan knikken we samen.
Ja, dat was wel genoeg :-)
Iedere dag nieuwe dingen geleerd.
Ieder dag genieten en trots zijn op jezelf als je beseft WAT je geleerd hebt.
Mijn eerste pogingen hebben misschien toch vruchten afgeworpen.
Helemaal blij word ik van Benjamins knikken: ja, hij had dit ZELF geregeld en ZELF onder controle en ... het was voldoende.
Smile, Ella
www.elladejong.com/boek-onderwijs-oplossingsgericht
Boek 'Vertrouwen in ieder kind.' 9 verhalen uit de praktijk met theorie en creatieve opdrachten.
Auteur Ella de Jong
